РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Крушына
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
У грымотах
Восень з дрэў лісьцё зрывала,
Ноч абстрэлянай была.
Сьмерці страшная навала
На руіны запаўзла.
 
Палымнеў пажар няспынны.
Стогн зямлі... З начы такой
Верасклівы крык жанчыны
Уварваўся ў мой пакой.
 
Трэскі ўгору паляцелі,
Груд агню шугнуў здалёк.
Захрусьцелі рэбры ў целе
I крывёю нехта сьцёк.
 
Жах мяне занепакоіў...
Мне было, аднак, няўцям, –
Там суседка за сьцяною
Ў сьвет прыносіла дзіця.
 
Плач народжанай істоты
Сьцьвердзіў вечнае жыцьцё...
Навакол – разбой, грымоты.
Восень рвала з дрэў лісьцё.
 
21.X.1944.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.